ลักษณะ ๑
บทบัญญัติทั่วไป
-------------------------
มาตรา ๑๐๘ ในภาคนี้
“ติดยาเสพติด” หมายความว่า เสพเป็นประจําติดต่อกันและตกอยู่ในสภาพที่จําเป็นต้องพึ่งยาเสพติดนั้น โดยสามารถตรวจพบสภาพเช่นว่านั้นได้ตามหลักวิชาการ
“การบําบัดรักษา” หมายความว่า การบําบัดรักษาผู้ติดยาเสพติด ซึ่งรวมตลอดถึงการคัดกรอง การประเมินความรุนแรง การบําบัดด้วยยา การฟื้นฟูสมรรถภาพ การลดอันตรายจากยาเสพติด และการติดตามหลังการบำบัดรักษา
“การฟื้นฟูสมรรถภาพ” หมายความว่า การกระทําใด ๆ อันเป็นการบําบัดพฤติกรรมการเสพยาเสพติด และฟื้นฟูสภาพร่างกายและจิตใจของผู้ติดยาเสพติดให้กลับคืนสู่สภาพปกติ
“การฟื้นฟูสภาพทางสังคม” หมายความว่า การกระทําใด ๆ อันเป็นการสงเคราะห์ สนับสนุนให้ผู้ติดยาเสพติดหรือผู้ผ่านการบําบัดรักษาได้รับการพัฒนาคุณภาพชีวิตทางด้านที่อยู่อาศัย การศึกษา อาชีพ ตลอดจนการติดตามดูแลช่วยเหลือจนสามารถกลับมาดํารงชีวิตในสังคมได้อย่างปกติสุข
“สถานพยาบาลยาเสพติด” หมายความว่า โรงพยาบาลหรือสถานพยาบาล ตามหลักเกณฑ์ วิธีการ และเงื่อนไขที่คณะกรรมการบําบัดรักษาและฟื้นฟูผู้ติดยาเสพติดกําหนดให้เป็นสถานที่ทําการบําบัดรักษาผู้ติดยาเสพติด
“สถานฟื้นฟูสมรรถภาพผู้ติดยาเสพติด” หมายความว่า สถานพยาบาล สถานฟื้นฟู หรือสถานที่อื่นใดตามหลักเกณฑ์ วิธีการ และเงื่อนไขที่คณะกรรมการบําบัดรักษาและฟื้นฟูผู้ติดยาเสพติดกําหนดให้เป็นสถานที่ทําการฟื้นฟูสมรรถภาพผู้ติดยาเสพติด
“ศูนย์คัดกรอง” หมายความว่า สถานที่คัดกรองการใช้ยาเสพติด
“ศูนย์ฟื้นฟูสภาพทางสังคม” หมายความว่า สถานที่ทําการฟื้นฟูสภาพทางสังคมแก่ผู้ติดยาเสพติดหรือผู้ผ่านการบําบัดรักษา
“ผู้อนุญาต” หมายความว่า ปลัดกระทรวงสาธารณสุขหรือผู้ซึ่งได้รับมอบหมายจากปลัดกระทรวงสาธารณสุข